بررسی اثر طرح تراش بر توزیع تنش وارد بر روکش سانترال بالا به روش المان محدود

در طول سه دهه اخیر روش المان محدود در تحقیقات دندانپزشکی بخصوص در رشته هایی مانند ارتدنسی، ایمپلنت، پروتز پارسیل، ترمیمی و پروتز ثابت جایگاه ویژه ای یافته است. هدف از این مطالعه بررسی توزیع تنش برشی (shear stress) روکش سرامومتال دندان سانترال بالا که با تراشهای مختلف شولدر بول، چمفر، شولدر و شولدر 135 درجه طراحی شده بودند، به روش المان محدود بود. به همین منظور چهار مدل روکش دندان سانترال بالا طراحی گردید. مدلها به 51 المان به نحوی تقسیم شدند که 61 گره را تشکیل دادند. نیروی 200 نیوتن با دو راستای 45 و 20 درجه نسبت به محور طولی دندان اعمال گردید و از نرم افزار supper sap جهت تحلیل تنش استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که در هر چهار تراش، المان های پرسلنی ناحیه طوق تنش بیشتری را در مقایسه با لبه انسیزالی و قسمت میانی روکش تحمل می کنند؛ همچنین تنش برشی در بیشتر المان های پرسلنی ناحیه لینگوال از المان های باکالی بیشتر است. با بررسی یافته ها می توان نتیجه گرفت که توزیع تنش در تراش شولدر 135 درجه، بخصوص در ناحیه طوق، مناسبتر از سایر تراشها است.